Od wielu lat system edukacji w Danii zyskuje znakomite recenzje, plasując się w czołówce przeróżnych rankingów i zestawień. Założenia dotyczące nauki przez cały obowiązkowy okres powodują, że cały ten proces zyskuje ogromną ilość zwolenników.
System edukacji w Danii zakłada obowiązkową naukę dla dzieci do wieku 15 lub 16 lat, choć nie jest obowiązkowe uczęszczanie do Folkeskole, czyli szkoły publicznej. Cały tok nauki w Danii jest finansowany przez rząd i dostępny dla wszystkich, bez wyjątku. Kraj ten dodatkowo posiada głęboką historię szkół prywatnych – na poziomie szkół podstawowych uczęszcza do nich około 15,6% dzieci, które wspierane są przez system bonów.
Badanie przeprowadzone przez UN’s Human Development Index w 2013 ustaliło, że system edukacji w Danii osiągnął wskaźnik edukacji na poziomie 0,873, co oznacza, że jest uważany za jeden
z najlepszych na świecie. Lepsze pod tym względem okazały się tylko Australia, Finlandia i Nowa Zelandia.
Historia systemu edukacji w Danii
Duński system edukacji wywodzi się ze szkół katedralnych i klasztornych założonych przez Kościół rzymskokatolicki we wczesnym średniowieczu, a siedem szkół założonych w XII i XIII wieku nadal istnieje do dziś. Po reformacji, która została oficjalnie wdrożona w 1536 roku, szkoły zostały przejęte przez Koronę. Ich głównym celem było przygotowanie studentów do studiów teologicznych poprzez nauczenie ich czytania, pisania i mówienia po łacinie i grece.
Popularna edukacja elementarna była wówczas jeszcze bardzo prymitywna, ale w 1721 roku
w całym królestwie założono 240 rytterskoler („szkoły kawalerii”). Co więcej, religijny ruch pietyzmu, rozprzestrzeniający się w XVIII wieku, wymagał pewnego poziomu umiejętności czytania i pisania, tym samym promując potrzebę edukacji publicznej. W 1809 roku Stara Szkoła Duchownego została przekształcona zgodnie z duchem czasu w humanistyczną Szkołę Służby Cywilnej, która miała „wspierać prawdziwą ludzkość” poprzez zanurzenie w starożytnych kulturach greckich i łacińskich w połączeniu
z nauczaniem nauk przyrodniczych i języków nowożytnych.
W 1871 roku rozwój naukowy i techniczny doprowadził do podziału szkoły średniej na dwie linie: językową i matematyczno-naukową. Podział ten był podstawą struktury Gymnasium
(tj. Ogólnokształcącego programu szkolnictwa wyższego) do roku 2005. W 1894 roku Folkeskole (szkoła publiczna, finansowany przez rząd system edukacji podstawowej) został formalnie ustanowiony
(do tego czasu był znany jako Almueskolen („szkoła powszechna”)) i podjęto środki w celu poprawy systemu edukacji, aby spełniać wymagania społeczeństwa przemysłowego.
W 1975 r. Porzucono realskole, a Folkeskole (szkolnictwo podstawowe) przekształciło się
w system egalitarny, w którym uczniowie chodzą do tych samych szkół, niezależnie od ich osiągnięć akademickich.
Kształcenie obowiązkowe
Pierwszy poziom systemu edukacji w Danii, Folkeskole obejmuje cały okres kształcenia obowiązkowego, w wieku od 5-6 do 15-16 lat, skupiający w sobie okres przedszkolny, podstawowy
i niższe wykształcenie średnie. Nauczanie w dziewięcioletniej szkole podstawowej obejmuje następujące przedmioty, które są obowiązkowe dla wszystkich uczniów:
Duńska religia
WF, matematyka: przez cały 9-letni okres
Język angielski i historia: trwa od 3 do 9 roku
Muzyka: trwa od 1 do 6 roku
Sztuka: trwa od 1 do 5 roku
Nauki społeczne: trwa od 8 do 9 roku
Geografia i biologia: trwa od 7 do 9 roku
Fizyka i chemia: trwa od 7 do 9 roku
Robótki ręczne, prace w drewnie lub metaloplastyka i gotowanie: między 4 a 7 rokiem
Nauczanie w szkole podstawowej obejmuje ponadto następujące obowiązkowe tematy: bezpieczeństwo ruchu, zdrowie i edukacja seksualna oraz planowanie rodziny, a także orientacja edukacyjna, zawodowa i na rynku pracy.
Wyniki studenta z nauczania są oceniane w sposób ciągły. Ocena ta stanowi podstawę wskazówek dla poszczególnych uczniów w celu dalszego planowania nauczania. Oprócz podstawowych umiejętności, Folkeskole jest wymagane przez prawo, aby pomóc w promowaniu osobistego
i społecznego rozwoju każdego ucznia w zależności od jego możliwości. Metody pracy
są modyfikowane w celu osiągnięcia przez ucznia większej samodzielności i dojrzałości. Ten aspekt polityki pedagogicznej wymaga ścisłej współpracy między szkołą a domem, a także nieustannego dialogu między nauczycielami, rodzicami i uczniami.
W pierwszym do ósmego roku informacje są przekazywane na piśmie lub, co jest bardziej powszechne, w ramach rozmów między wszystkimi trzema stronami: uczniem, rodzicami
i wychowawcą klasy – które są regularną cechą systemu edukacji w Danii.
W okresie od 9 do 11 roku system informacyjny został zwiększony, tak aby zawierał pisemny raport co najmniej dwa razy w roku, podając punkt widzenia ucznia w osiągnięciach akademickich
i we wniosku. Dla uczniów na tym poziomie ocena poziomu osiągnięć w poszczególnych przedmiotach jest wyrażona za pomocą ocen.
Oceny są podawane zgodnie z 7-punktową skalą oznaczenia wskazującą na wydajność ucznia:
12: Doskonała wydajność
10: Bardzo dobra wydajnośś
7: Dobra wydajność
4: Średnia wydajność
02: Motywacyjna wydajność
00: W przypadku niewystarczającej wydajności
-3: Niedopuszczalna wydajność
Szkoła średnia
Ten poziom systemu edukacji w Danii trwa zwykle od dwóch do czterech lat i uczęszczają
do niego osoby w wieku od 15 do 16 lat i 18 – 19 lat. Wykształcenie średnie nie jest obowiązkowe, ale zazwyczaj bezpłatne, a studenci mają do wyboru szeroki zakres programów. Niektóre programy edukacyjne mają charakter akademicki, najczęściej jest to gimnazjum. Inne są bardziej zorientowane na praktykę, kształcąc uczniów do pracy, np. w roli rzemieślników lub urzędników, poprzez połączenie nauczania w szkołach zawodowych i przyuczeniu do zawodu.
Główny podział tego poziomu systemu edukacji w Danii wygląda następująco:
gimnazjum – trzyletnie, ogólnokształcące
szkoła zawodowa – przygotowująca do podjęcia pracy.
Na zakończenie szkoły średniej uczniowie zobowiązani są zdać egzamin umożliwiający im kontynuację nauki na studiach wyższych.
Szkolnictwo wyższe
Główny podział tego poziomu nauki dzieli się na:
edukację w uniwersytetach
edukację w kolegiach, ukierunkowanych zawodowo
Studia uniwersyteckie składają się z trzech etapów:
trzyletni – na stopień bachelor;
dwuletni – na stopień magistra (duń. kandidat);
trzyletni – doktorski z publiczną obroną (duń. PhD).
Studia są bezpłatne. Na większości uniwersytetów uczelnie same decydują o liczbie przyjmowanych studentów.
Kwestie opłat i czesnego w duńskim systemie edukacji
Prawie wszystkie instytucje edukacyjne w Danii są bezpłatne. Ten system bez opłat dotyczy wszystkich studentów, którzy:
urodzili się w Danii (w tym na Wyspach Owczych i Grenlandii )
posiadają wizę na pobyt stały
posiadają pozwolenie na pobyt stały (zezwolenie na pobyt stały)
posiadają zezwolenie na pobyt czasowy
posiadają dokument pobytowy jako towarzyszące dziecko rodzica spoza UE
posiadają wizę humanitarną
pochodzą z kraju Rady Nordyckiej
pochodzą z kraju Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Unii Europejskiej.
Studenci nie tylko nie pobierają opłat za naukę, ale wszyscy obywatele Danii (i wielu innych spełniających określone kryteria) otrzymują miesięczną pomoc finansową, zwaną „SU” (Statens Uddannelsesstøtte, co oznacza państwowe wsparcie edukacyjne), w wysokości dla każdego ucznia około 950 duńskich koron miesięcznie, jeśli uczeń mieszka z rodzicami lub opiekunami, a ich dochody są wysokie i wynoszą 5486 duńskich koron miesięcznie, jeśli uczeń mieszka z dala od swoich rodziców lub opiekunów.
